Kenniscentrum
Artikel
voor leden
Het gezegde ‘je bent wat je eet’ is alom bekend. Voeding speelt een cruciale rol in het totale gezondheidsbeeld van ieder mens. Hetzelfde geldt – althans voor een groot deel – in de bewering dat de huid de spiegel is van gezondheid of ziekte. Neem bijvoorbeeld het geval van een voedselovergevoeligheid die zich kan manifesteren in de vorm van een jeukende huiduitslag (urticaria). Daarnaast kunnen ook mineralentekorten duidelijk zichtbare tekenen geven zoals broze nagels, acne en haaruitval.
Artikel
voor leden
De bevolking in o.a. Europa, Canada en Nieuw-Zeeland lopen dubbel zoveel kans op multiple sclerose ontwikkeling dan mensen die aan de evenaar wonen. Ook (prenatale) hypovitaminose D, verstoorde darmmotiliteit en melatoninetekort kunnen de neuro-inflammatie doen aanwakkeren.
Artikel
voor leden
Urticaria of netelroos, is een jeukende, vaak branderige huidaandoening die spontaan optreedt na periodes van stress en verlaagde immuniteit. In dit artikel wordt dieper ingegaan op de anti-inflammatoire eigenschappen van Urtica dioica alsook het belang van voldoende vitamine D.
Artikel
voor leden
In dit artikel zoomen we dieper in op de immuun-modulerende alsook anti-inflammatoire eigenschappen van plantsterolen en –sterolinen bij aandoeningen zoals rhinitis, atopisch eczeem en reumatoïde artritis.
Artikel
voor leden
Het drinken van siliciumrijk water (35 mg/l) is een non-invasieve manier om de uitscheiding van het neurotoxische aluminium bij personen met secundaire progressieve multiple sclerose te bevorderen.
Artikel
voor leden
In 1984 publiceerde de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) voor het eerst een rapport waarin de combinatie van aspecifieke gezondheidsklachten zoals duizeligheid, misselijkheid en luchtwegenirritatie, toegeschreven aan het verblijf in een gebouw, erkend werd als de aandoening sickbuildingsyndroom (SBS) of gebouw gerelateerde klachten (GGK). (OrthoFyto Juni 2019)
Artikel
voor leden
Infecties met Epstein-Barr-virus (EBV), de oorzaak van klierkoorts, is in verband gebracht met de daaropvolgende ontwikkeling van systemische lupus erythematosus en andere chronische auto-immuunziekten. De mechanismen achter deze associatie bleven tot nog toe ietwat onduidelijk. Nieuwe technieken laten zien dat een viraal eiwit, aangetroffen in met EBV geïnfecteerde menselijke cellen, genen kan activeren die geassocieerd zijn met een verhoogd risico op auto-immuniteit. Wetenschappers ondersteund door het National Institute of Allergy and Infectious Diseases rapporteren daarover hun bevindingen in “Nature Genetics”.
Artikel
voor leden
Chronische rhinosinusitis (CRS) is een frequent voorkomende complicatie bij luchtweginfecties. Het kan beschouwd worden als een ontstekingsaandoening van de bovenste luchtwegen die ongeveer 5% van de westerse bevolking treft.
Artikel
voor leden
Vooral paracetamol en de niet-steroïdale onstekingsremmers (NSAID’s), zoals ibuprofen, diclofenac en naproxen brengen veel risico’s met zich mee. Ze veroorzaken niet alleen maag-darmklachten, maar ook ernstige lever- en nierschade en een verhoogd risico op hartaanval en beroerte. Gelukkig zijn er manieren om deze schadelijke effecten te voorkomen.
Artikel
voor leden
Samen met astma en allergische rhinitis wordt atopisch eczeem tot het atopiesyndroom gerekend. De laatste jaren wordt bij onderzoek naar atopisch dermatitis de focus verlegd van de Th2 respons theorie naar primaire defecten in de huidbarrière.
Artikel
voor leden
Dubbelblind placebo-gecontroleerde onderzoek uit 2015 toont aan dat co-enzym Q10, MS-gerelateerde klachten zoals vermoeidheid en depressie verbetert.
Artikel
voor leden
Neurochirurg Dr. Russel L. Blaylock waarschuwt in zijn boek “Exitotoxins: the taste that kills” voor de gevaren van glutaminesuppletie bij neurodegeneratieve ziekten, zoals amyotrofische lateraal sclerose (ALS) en multiple sclerose (MS), ADHD, hypoglycemie, autisme, leverziekten, beroerte, zwangerschap en kanker. Zijn bezwaren worden echter weerlegd door Dr. Robert Crayhon en andere natuurgeneeskundige experts, alsook door celbiologen. Het Orthomoleculair kenniscentrum onderzocht de medische literatuur op zoek naar duidelijkheid in deze kwestie.