Kenniscentrum

Artikel

voor leden
In de westerse wereld komen divertikels in de dikke darm vaak voor. Pas als daar een ontsteking bij komt, dan volgen klachten zoals buikpijn, koorts en een opgeblazen gevoel. Zinvolle therapeutische interventies vinden we in Rifaximine gecombineerd met arabinogalactanen en lactoferrine. Ook enkele probioticastammen samen met vezelrijke voeding zijn te overwegen.

Artikel

voor leden
Mucosale lichen planus - ter hoogte van mond, oog, oor, scrotum of vagina - vraagt een holistische aanpak van antioxidanten, kurkuma, duindoornolie en bètacaroteen. (OrthoFyot aug. 2020)

Artikel

voor leden
De Lyme bacterie bevindt zich vaak onder het glazuur, in het tandbeen (dentine) en de dentine-tubuli, kleine kanaaltjes in het tandbeen die richting zenuw lopen. Spirocheten, één van de meest voorkomende vormen waarin Borrelia voorkomt, bezetten deze tandplaatsen zeer graag. Antibiotica komen niet in deze tubuli terecht. De ervaring van Landerman (biologische tandarts) is dat Lyme het meeste affiniteit heeft voor de bovenste en onderste kiezen.

Artikel

voor leden
Een biofilm is een complexe structuur, opgebouwd uit een slijmlaag die bestaat uit suikers en eiwitten. Bacteriën kunnen er zich in verbergen zodat het immuunsysteem deze niet meer kan opruimen. Ook Borrelia burgdorferi, verantwoordelijk voor de ziekte van Lyme, verbergt zich achter dergelijke biofilm.

Artikel

voor leden
Vooral paracetamol en de niet-steroïdale onstekingsremmers (NSAID’s), zoals ibuprofen, diclofenac en naproxen brengen veel risico’s met zich mee. Ze veroorzaken niet alleen maag-darmklachten, maar ook ernstige lever- en nierschade en een verhoogd risico op hartaanval en beroerte. Gelukkig zijn er manieren om deze schadelijke effecten te voorkomen.

Artikel

voor leden
Multiple Systemic Infectious Disease Syndrome (MSIDS) beschrijft een complex van symptomen, uitgelokt door Lyme en zijn co-infecties. Maar ook andere triggers zoals parasitaire of schimmelinfecties, allergieën, omgevingstoxiciteit en een verminderde immuunfunctie, kunnen aanzetten tot deze chronische indicatie.