Kenniscentrum
Artikel
publiek
Voor de productie van ultrabewerkte voeding (UPF’s) wordt gebruik gemaakt van soortgelijke technieken als voorheen in de tabaksindustrie. Suiker, vet en smaakversterkers worden toegevoegd waardoor deze producten verslavend worden en zelfs leiden tot ‘binge-eten’. De obesitasepidemie gaat gelijk op met de toename van UPF’s.
Artikel
voor leden
Mucosale lichen planus - ter hoogte van mond, oog, oor, scrotum of vagina - vraagt een holistische aanpak van antioxidanten, kurkuma, duindoornolie en bètacaroteen.
(OrthoFyot aug. 2020)
Artikel
voor leden
Monososiumglutamaat (MSG) – kortweg glutamaat – is een stof die het eetgedrag danig kan ontregelen. Glutamaat en verslavende stoffen kapen samen het beloningsysteem.
Met hunkering naar méér van die stoffen. MSG is wereldwijd een van de meest gebruikte levensmiddelenadditieven, maar wordt zelden als zodanig genoemd op
voedselverpakkingen. (Bron: OrthoFYTO April 2019)
Artikel
voor leden
De Lyme bacterie bevindt zich vaak onder het glazuur, in het tandbeen (dentine) en de dentine-tubuli, kleine kanaaltjes in het tandbeen die richting zenuw lopen. Spirocheten, één van de meest voorkomende vormen waarin Borrelia voorkomt, bezetten deze tandplaatsen zeer graag. Antibiotica komen niet in deze tubuli terecht. De ervaring van Landerman (biologische tandarts) is dat Lyme het meeste affiniteit heeft voor de bovenste en onderste kiezen.
Artikel
voor leden
Een biofilm is een complexe structuur, opgebouwd uit een slijmlaag die bestaat uit suikers en eiwitten. Bacteriën kunnen er zich in verbergen zodat het immuunsysteem deze niet meer kan opruimen. Ook Borrelia burgdorferi, verantwoordelijk voor de ziekte van Lyme, verbergt zich achter dergelijke biofilm.
Artikel
voor leden
Fenylalanine, een essentieel aminozuur, waarvan de effecten grondig werden onderzocht op depressie, pijn en huidaandoeningen.
Artikel
voor leden
Multiple Systemic Infectious Disease Syndrome (MSIDS) beschrijft een complex van symptomen, uitgelokt door Lyme en zijn co-infecties. Maar ook andere triggers zoals parasitaire of schimmelinfecties, allergieën, omgevingstoxiciteit en een verminderde immuunfunctie, kunnen aanzetten tot deze chronische indicatie.