Kenniscentrum
Artikel
voor leden
In de westerse wereld komen divertikels in de dikke darm vaak voor. Pas als daar een ontsteking bij komt, dan volgen klachten zoals buikpijn, koorts en een opgeblazen gevoel. Zinvolle therapeutische interventies vinden we in Rifaximine gecombineerd met arabinogalactanen en lactoferrine. Ook enkele probioticastammen samen met vezelrijke voeding zijn te overwegen.
Artikel
voor leden
Het niet-medisch noodzakelijk (kort of langdurig) inzetten van maagzuurremmers kan de kans op micronutriënttekorten zoals vitamine B12 en magnesium aanzienlijk doen toenemen. Wat meer en meer geassocieerd wordt met klachten zoals SIBO, geheugenstoornissen, botporeusheid en een verhoogd risico op maag-en pancreaskanker.
Artikel
voor leden
De bevolking in o.a. Europa, Canada en Nieuw-Zeeland lopen dubbel zoveel kans op multiple sclerose ontwikkeling dan mensen die aan de evenaar wonen. Ook (prenatale) hypovitaminose D, verstoorde darmmotiliteit en melatoninetekort kunnen de neuro-inflammatie doen aanwakkeren.
Artikel
voor leden
Het drinken van siliciumrijk water (35 mg/l) is een non-invasieve manier om de uitscheiding van het neurotoxische aluminium bij personen met secundaire progressieve multiple sclerose te bevorderen.
Artikel
voor leden
Maagzuurremmers remmen niet alleen de maagzuurproductie maar tevens ook de microbiële diversiteit met o.a. meer kans op Clostridium infecties. Hierbij praktische tips om de microbiële maag-en darmflora opnieuw te doen floreren.
Artikel
voor leden
Infecties met Epstein-Barr-virus (EBV), de oorzaak van klierkoorts, is in verband gebracht met de daaropvolgende ontwikkeling van systemische lupus erythematosus en andere chronische auto-immuunziekten. De mechanismen achter deze associatie bleven tot nog toe ietwat onduidelijk. Nieuwe technieken laten zien dat een viraal eiwit, aangetroffen in met EBV geïnfecteerde menselijke cellen, genen kan activeren die geassocieerd zijn met een verhoogd risico op auto-immuniteit. Wetenschappers ondersteund door het National Institute of Allergy and Infectious Diseases rapporteren daarover hun bevindingen in “Nature Genetics”.
Artikel
voor leden
De Lyme bacterie bevindt zich vaak onder het glazuur, in het tandbeen (dentine) en de dentine-tubuli, kleine kanaaltjes in het tandbeen die richting zenuw lopen. Spirocheten, één van de meest voorkomende vormen waarin Borrelia voorkomt, bezetten deze tandplaatsen zeer graag. Antibiotica komen niet in deze tubuli terecht. De ervaring van Landerman (biologische tandarts) is dat Lyme het meeste affiniteit heeft voor de bovenste en onderste kiezen.
Artikel
voor leden
Een biofilm is een complexe structuur, opgebouwd uit een slijmlaag die bestaat uit suikers en eiwitten. Bacteriën kunnen er zich in verbergen zodat het immuunsysteem deze niet meer kan opruimen. Ook Borrelia burgdorferi, verantwoordelijk voor de ziekte van Lyme, verbergt zich achter dergelijke biofilm.
Artikel
voor leden
Lage buikkrampen, opgeblazen gevoel en meerdere keren per dag waterige ontlasting zijn symptomen die kenmerkend zijn voor het prikkelbare darm syndroom – type diarree (PDS - D). Echter een Brits klinische studie uit 2015 toonde aan dat de chronische diarree bij één op de vier PDS-D patiënten veroorzaakt werd door een malabsorptie aan galzuren ter hoogte van het ileum. (ENG: Bile acid malabsorption= BAM).
Artikel
voor leden
Multiple Systemic Infectious Disease Syndrome (MSIDS) beschrijft een complex van symptomen, uitgelokt door Lyme en zijn co-infecties. Maar ook andere triggers zoals parasitaire of schimmelinfecties, allergieën, omgevingstoxiciteit en een verminderde immuunfunctie, kunnen aanzetten tot deze chronische indicatie.
Artikel
voor leden
Dubbelblind placebo-gecontroleerde onderzoek uit 2015 toont aan dat co-enzym Q10, MS-gerelateerde klachten zoals vermoeidheid en depressie verbetert.
Artikel
voor leden
Neurochirurg Dr. Russel L. Blaylock waarschuwt in zijn boek “Exitotoxins: the taste that kills” voor de gevaren van glutaminesuppletie bij neurodegeneratieve ziekten, zoals amyotrofische lateraal sclerose (ALS) en multiple sclerose (MS), ADHD, hypoglycemie, autisme, leverziekten, beroerte, zwangerschap en kanker. Zijn bezwaren worden echter weerlegd door Dr. Robert Crayhon en andere natuurgeneeskundige experts, alsook door celbiologen. Het Orthomoleculair kenniscentrum onderzocht de medische literatuur op zoek naar duidelijkheid in deze kwestie.