Kenniscentrum
Artikel
voor leden
In de westerse wereld komen divertikels in de dikke darm vaak voor. Pas als daar een ontsteking bij komt, dan volgen klachten zoals buikpijn, koorts en een opgeblazen gevoel. Zinvolle therapeutische interventies vinden we in Rifaximine gecombineerd met arabinogalactanen en lactoferrine. Ook enkele probioticastammen samen met vezelrijke voeding zijn te overwegen.
Artikel
voor leden
Het niet-medisch noodzakelijk (kort of langdurig) inzetten van maagzuurremmers kan de kans op micronutriënttekorten zoals vitamine B12 en magnesium aanzienlijk doen toenemen. Wat meer en meer geassocieerd wordt met klachten zoals SIBO, geheugenstoornissen, botporeusheid en een verhoogd risico op maag-en pancreaskanker.
Artikel
voor leden
Reumatische aandoeningen zoals fibromyalgie, syndroom van Sjörgen, het Ehlers-Danlossyndroom alsook osteonecrose kunnen gelinkt worden met het antifosfolipidensyndroom (APS). Hierdoor gaat het bloed samenklonteren (coaguleren) en wordt de bloedcirculatie aanzienlijk gereduceerd. Lees in dit artikel hoe de doorbloeding weer op gang kan gebracht worden met bromelaïne of nattokinase. (Ortho Fyto Okt 2020)
Artikel
publiek
Cellulaire opname van de schildklierhormonen T4 & T3 zijn verschillend van de opname ter hoogte van de hypofyse. Hoe ontstaat het laag T3-syndroom en is het toedienen van L-thyroxine de oplossing?
Artikel
voor leden
Maagzuurremmers remmen niet alleen de maagzuurproductie maar tevens ook de microbiële diversiteit met o.a. meer kans op Clostridium infecties. Hierbij praktische tips om de microbiële maag-en darmflora opnieuw te doen floreren.
Artikel
voor leden
De Lyme bacterie bevindt zich vaak onder het glazuur, in het tandbeen (dentine) en de dentine-tubuli, kleine kanaaltjes in het tandbeen die richting zenuw lopen. Spirocheten, één van de meest voorkomende vormen waarin Borrelia voorkomt, bezetten deze tandplaatsen zeer graag. Antibiotica komen niet in deze tubuli terecht. De ervaring van Landerman (biologische tandarts) is dat Lyme het meeste affiniteit heeft voor de bovenste en onderste kiezen.
Artikel
voor leden
Een biofilm is een complexe structuur, opgebouwd uit een slijmlaag die bestaat uit suikers en eiwitten. Bacteriën kunnen er zich in verbergen zodat het immuunsysteem deze niet meer kan opruimen. Ook Borrelia burgdorferi, verantwoordelijk voor de ziekte van Lyme, verbergt zich achter dergelijke biofilm.
Artikel
voor leden
Lage buikkrampen, opgeblazen gevoel en meerdere keren per dag waterige ontlasting zijn symptomen die kenmerkend zijn voor het prikkelbare darm syndroom – type diarree (PDS - D). Echter een Brits klinische studie uit 2015 toonde aan dat de chronische diarree bij één op de vier PDS-D patiënten veroorzaakt werd door een malabsorptie aan galzuren ter hoogte van het ileum. (ENG: Bile acid malabsorption= BAM).
Artikel
voor leden
Multiple Systemic Infectious Disease Syndrome (MSIDS) beschrijft een complex van symptomen, uitgelokt door Lyme en zijn co-infecties. Maar ook andere triggers zoals parasitaire of schimmelinfecties, allergieën, omgevingstoxiciteit en een verminderde immuunfunctie, kunnen aanzetten tot deze chronische indicatie.
Artikel
voor leden
Wie het vaak ontbeert aan energie om zijn dagdagelijkse taken uit te voeren, schakelt bij voorkeur over van voeding met transvetzuren, geraffineerde suikers en additieven, naar supernutritie met hoge nutriëntwaarde en van biologische kwaliteit, zoals voorgesteld aan de hand van het BIOK voedingsmodel.
Artikel
voor leden
Mensen en dieren worden dagelijks – zonder het zelf te weten - besmet met allerhande, virussen, bacteriën, ééncellige of meercellige parasieten. Vervuild water of niet correct behandeld voedsel zorgen voor een interne parasitaire darminfectie.
Artikel
voor leden
Doorheen het voelende contact ontmoet men zichzelf. De bodem waarop men ligt, zit of staat, weerspiegelt als het ware de tonustoestand van het moment en wanneer men gewoon bij dit voelend contact kan blijven herschikt zich hier en nu ‘ als vanzelf’ de lichaamstonus. Het eutonie beoefenen baseert zich op welbepaalde oefenprincipes, verder uitgewerkt in een taxonomie van oefeningen.