Kenniscentrum

Artikel

voor leden
In de westerse wereld komen divertikels in de dikke darm vaak voor. Pas als daar een ontsteking bij komt, dan volgen klachten zoals buikpijn, koorts en een opgeblazen gevoel. Zinvolle therapeutische interventies vinden we in Rifaximine gecombineerd met arabinogalactanen en lactoferrine. Ook enkele probioticastammen samen met vezelrijke voeding zijn te overwegen.

Artikel

voor leden
Steeds meer kinderen kampen met ADHD. De oorzaken zijn multifactorieel. Er blijkt echter een sterk verband tussen suiker- en fructose-inname en de toename van ADHD. Een hoge suikerinname leidt op termijn tot een verstoorde dopaminesignalering. Fructose blijkt ook ‘foerageergedrag’ te stimuleren. Suiker minderen is een belangrijk advies, zeker bij jonge kinderen.

Artikel

voor leden
ADHD ontstaat door meerdere factoren. Naast erfelijkheid speelt blootstelling aan omgevingscontaminanten, zoals toxines en chemicaliën, een rol. Er is inmiddels een bewezen verband tussen ADHD en lood, ftalaten en bisfenol A. Voor andere stoffen, zoals PAK's, vlamvertragers en kwik, wordt dit nog onderzocht. Veiligheid is echter niet zonder meer gegarandeerd.

Artikel

voor leden
Het niet-medisch noodzakelijk (kort of langdurig) inzetten van maagzuurremmers kan de kans op micronutriënttekorten zoals vitamine B12 en magnesium aanzienlijk doen toenemen. Wat meer en meer geassocieerd wordt met klachten zoals SIBO, geheugenstoornissen, botporeusheid en een verhoogd risico op maag-en pancreaskanker.

Artikel

voor leden
Naast een gevarieerd voedingspatroon rijk aan vezels en essentiële vetzuren, verdient ook kleinbladige bacopa (20% bacosiden) een plaatsje in het ondersteunen en verbeteren van het cognitief geheugen bij kinderen met ADHD.

Artikel

voor leden
Maagzuurremmers remmen niet alleen de maagzuurproductie maar tevens ook de microbiële diversiteit met o.a. meer kans op Clostridium infecties. Hierbij praktische tips om de microbiële maag-en darmflora opnieuw te doen floreren.

Artikel

voor leden
Attention-deficit hyperactivity disorder of kortweg ADHD is een neurologische aandoening die wordt gekenmerkt door hyperactiviteit en impulsiviteit. Zowel genetische als epigenetische factoren dragen bij aan deze darm-breinstoornis. Studies focussen zich dan ook steeds meer op de rol van het microbioom bij kinderen met ADHD.

Artikel

voor leden
Lood beïnvloedt rechtstreeks het bloedvormingsproces door de synthese van hemoglobine te beperken en vermindert ook de levensduur van circulerende erythrocyten door de het aantasten van hun celmembranen. Deze processen leiden tot bloedarmoede. De belangrijkste symptomen van loodtoxiciteit zijn verder prikkelbaarheid, slechte concentratie, hoofdpijn, spiertrillingen, geheugenverlies en hallucinaties.

Artikel

voor leden
De Lyme bacterie bevindt zich vaak onder het glazuur, in het tandbeen (dentine) en de dentine-tubuli, kleine kanaaltjes in het tandbeen die richting zenuw lopen. Spirocheten, één van de meest voorkomende vormen waarin Borrelia voorkomt, bezetten deze tandplaatsen zeer graag. Antibiotica komen niet in deze tubuli terecht. De ervaring van Landerman (biologische tandarts) is dat Lyme het meeste affiniteit heeft voor de bovenste en onderste kiezen.

Artikel

voor leden
Een biofilm is een complexe structuur, opgebouwd uit een slijmlaag die bestaat uit suikers en eiwitten. Bacteriën kunnen er zich in verbergen zodat het immuunsysteem deze niet meer kan opruimen. Ook Borrelia burgdorferi, verantwoordelijk voor de ziekte van Lyme, verbergt zich achter dergelijke biofilm.

Artikel

voor leden
Lage buikkrampen, opgeblazen gevoel en meerdere keren per dag waterige ontlasting zijn symptomen die kenmerkend zijn voor het prikkelbare darm syndroom – type diarree (PDS - D). Echter een Brits klinische studie uit 2015 toonde aan dat de chronische diarree bij één op de vier PDS-D patiënten veroorzaakt werd door een malabsorptie aan galzuren ter hoogte van het ileum. (ENG: Bile acid malabsorption= BAM).

Artikel

voor leden
Multiple Systemic Infectious Disease Syndrome (MSIDS) beschrijft een complex van symptomen, uitgelokt door Lyme en zijn co-infecties. Maar ook andere triggers zoals parasitaire of schimmelinfecties, allergieën, omgevingstoxiciteit en een verminderde immuunfunctie, kunnen aanzetten tot deze chronische indicatie.